സുനിൽ സുരേഷ്

ഇ ഗവെർണൻസ് പദ്ധതികളുടെ ഭാഗമായി ഒട്ടുമിക്ക സർക്കാർ സംവിധാനങ്ങളിലും ഇപ്പോൾ ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചർ അഥവാ ഡിജിറ്റൽ ഒപ്പ് പ്രാബല്യത്തിൽ വന്നു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ഇ ടെൻഡർ, ജി.സ്‌.ടി, ആദായനികുതി, ഓൺലൈൻ ട്രേഡ് മാർക്ക്, വിദേശ വ്യാപാരം, തുടങ്ങി വിവിധ ഓൺലൈൻ മേഖലകളിൽ ഡിജിറ്റൽ ഒപ്പിന്റെ ആവശ്യകതയും സാധ്യതകളും ഏറിവരികയാണ്. ലോകത്ത് എവിടെ ഇരുന്നു കൊണ്ടും ഒരാൾക്ക് മറ്റൊരു കമ്പ്യൂട്ടറിൽ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്ന നിയമപ്രമാണത്തിലോ രേഖയിലോ ഒപ്പുവയ്ക്കാൻ സാധിക്കും എന്നതാണ് ഈ സംവിധാനത്തിന്റെ പ്രത്യേകത.

എഴുതിത്ത്ത്ത്തയ്യാറാക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള വസ്തുതകളുടെ ആധികാരികത ഉറപ്പു വരുത്തുന്നതിനു വേണ്ടിയാണല്ലോ അതിൽ ഒപ്പ് പതിപ്പിക്കുന്നത്. ഉള്ളടക്കത്തിലെ വിവരങ്ങളുടെ കൃത്യത, അവ തയ്യാറാക്കിയ വ്യക്തിയെ സംബന്ധിക്കുന്ന സൂചന മുതലായവ ഒപ്പ് പതിപ്പിക്കുന്നതോടുകൂടി പൂർണ്ണവും വ്യക്തവും ആകുന്നു എന്നാണ് വിലയിരുത്തപ്പെടുന്നത്.

സൈബറിടത്തിൽ കൈമാറ്റം ചെയ്യുന്നതായ ഔദ്യോഗിക പ്രമാണങ്ങളുടെ ആധികാരികത ഉറപ്പുവരുത്തേണ്ടതായിട്ടുണ്ട്. ഉദാ: എച്ച്. ആർ ഡോക്യുമെന്റുകൾ, ജോലിസംബന്ധമായ ഓഫർ ലെറ്ററുകൾ, നിയമപരമായ കരാറുകൾ തുടങ്ങിയവവ. ഒരു കമ്പനിയോ സ്വകാര്യവ്യക്തിയോ അധികാരപ്പെട്ട ഉദ്യോഗസ്ഥനോ തയ്യാറാക്കുന്ന ഇത്തരം പ്രമാണങ്ങൾ സ്വീകർത്താവിന് ലഭിക്കുമ്പോൾ മുഖ്യമായും മൂന്ന് കാര്യങ്ങളാണ് ഉറപ്പുവരുത്തേണ്ടതായിട്ടുള്ളത്.

ഒന്ന്, പ്രമാണത്തിന്റെ ഉള്ളടക്കം അത് തയ്യാറാക്കി അയച്ച വ്യക്തിയും സ്വീകർത്താവും ഒഴികെ  മൂന്നാമതൊരാൾ അറിയേണ്ടതല്ല;
രണ്ട്, പ്രമാണം അയക്കുന്നതു മുതൽ സ്വീകർത്താവിന് ലഭിക്കുന്നത് വരെ അതിന്റെ ഉള്ളടക്കത്തിൽ തിരുത്തലുകൾ ഒന്നും തന്നെ സംഭവിച്ചിരിക്കുവാൻ പാടുള്ളതല്ല;
മൂന്ന്, പ്രസ്തുത പ്രമാണം അല്ലെങ്കിൽ രേഖ തയ്യാറാക്കിയ വ്യക്തിയെ സംബന്ധിക്കുന്ന കൃത്യമായ വിവരങ്ങൾ അതിൽ ഉൾക്കൊള്ളിച്ചിട്ടുള്ളതാണ്.

സൈബർ മേഖലയിൽ ഈ മൂന്ന് കാര്യങ്ങളും ഉറപ്പുവരുത്തുക എന്ന ധർമ്മമാണ് ഇലക്ട്രോണിക് സിഗ്നേച്ചറോ ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചറോ നിർവഹിക്കുന്നത്. എന്താണ് ഇവ തമ്മിലുള്ള ബന്ധം? എന്താണ് ഇവ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം?

ആദ്യമായി ഇലക്ട്രോണിക് സിഗ്നേച്ചർ എന്താണെന്ന് നോക്കാം. ഇൻഫർമേഷൻ ടെക്നോളജി നിയമത്തിലെ വകുപ്പ് 3 എ ഇലക്ട്രോണിക് സിഗ്നേച്ചർ സംബന്ധിക്കുന്ന അടിസ്ഥാന വസ്തുതകൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു.

ഇലക്ട്രോണിക് രൂപത്തിൽ പതിപ്പിക്കാവുന്നതും തിരിച്ചറിയാവുന്നതുമായ ഏതു തരം ഒപ്പുകളും പൊതുവിൽ ഇലക്ട്രോണിക് സിഗ്നേച്ചർ ആയി പരിഗണിക്കാം. ആമസോൺ, ഫ്ലിപ്കാർട്ട് തുടങ്ങിയ ഇ കൊമേഴ്സ് കമ്പനികൾ തങ്ങളുടെ ഉൽപന്നം ഉപഭോക്താവിന് കൈമാറിയ വിവരം ഉറപ്പുവരുത്താനായി സിഗ്നേച്ചർ പാഡ് വഴി പതിപ്പിക്കുന്ന ഒപ്പ് ഏറ്റവും നല്ല ഉദാഹരണമാണ്. പേപ്പറിൽ പേനകൊണ്ട് ഇടുന്ന ഒപ്പ് സ്കാൻ ചെയ്ത് (കട്ട് ആൻഡ് പേസ്റ്റ്)  ഓൺലൈൻ അപേക്ഷാഫോമിൽ പതിപ്പിക്കുന്ന രീതി ചില ബാങ്കുകൾ പരീക്ഷാ നടത്തിപ്പുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് പിന്തുടരുന്നുണ്ട്. ഇതും ഇലക്ട്രോണിക് സിഗ്നേച്ചർ തന്നെ. നിരന്തരം ഇലക്ട്രോണിക് കത്തിടപാടുകൾ നടത്തിവരുന്ന രണ്ട് വ്യാപാരസ്ഥാപന ഉടമകൾ, തങ്ങൾ കൈമാറുന്ന ഇലക്ട്രോണിക് കത്തുകൾ നിശ്ചിത വ്യക്തിയിൽ നിന്നും എത്തുന്നതാണ് എന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തുന്നതിനായി കത്തുകളുടെ അവസാനം എഴുതിച്ചേർക്കുന്ന അക്ഷരങ്ങളും അക്കങ്ങളും ചേർന്ന ഒരു കോഡ് ഇലക്ട്രോണിക് സിഗ്നേച്ചർ ആയി പരിഗണിക്കാം. മൗസ് ഉപയോഗിച്ച് ഇലക്ട്രോണിക് ഒപ്പ് ഇടാവുന്നതായ സൈൻ ഈസി, അഡോബ് ഫിൽ ആൻഡ് സൈൻ തുടങ്ങി വ്യത്യസ്തങ്ങളായ ആപ്ലിക്കേഷനുകൾ പ്ലേസ്റ്റോറിൽ ലഭ്യമാണ്.

ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാൽ ഇലക്ട്രോണിക് ടെക്നോളജിയുടെ സഹായത്താൽ സാധ്യമാകുന്ന എല്ലാത്തരം ഒപ്പുകളും പൊതുവിൽ ഇലക്ട്രോണിക് സിഗ്നേച്ചർ ആയി കണക്കാക്കാം.
ഇലക്ട്രോണിക് സിഗ്നേച്ചർ സംബന്ധിയായ പൊതുവായ സുരക്ഷാമാനദണ്ഡങ്ങളെപ്പറ്റി  നിയമത്തിലെ 15 ,16 വകുപ്പുകളിൽ പരാമർശിക്കുന്നുണ്ട്. ഇക്കാര്യത്തിൽ കേന്ദ്ര ഗവൺമെൻറിന് നിർദ്ദേശങ്ങൾ നൽകാവുന്നതാണ്.

എന്നാൽ ഇതിൽ നിന്നുമെല്ലാം തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായ ഒന്നാണ് ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചർ അഥവാ ഡിജിറ്റൽ ഒപ്പ്. ഇലക്ട്രോണിക് സിഗ്നേച്ചർ എന്നത് പൊതുവായ ഒരു പദം മാത്രമാണ്. ആ വിഭാഗത്തിൽ പെടുത്താവുന്ന പ്രത്യേകതരം സിഗ്നേച്ചർ ആണ് ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചർ അഥവാ ഡിജിറ്റൽ ഒപ്പ്. രണ്ടുതരം ഒപ്പുകളിലും ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത് ഇലക്ട്രോണിക് ടെക്നോളജി തന്നെ.

മുൻപ് പരാമർശിച്ച മൂന്ന് വസ്തുതകൾ പൂർണമായും ഉറപ്പുവരുത്തുവാൻ മാത്രം ഇലക്ട്രോണിക് സിഗ്നേച്ചർ പ്രാപ്തമാണോ? അല്ല. കാരണം ഇലക്ട്രോണിക് സിഗ്നേച്ചർ അനുകരിക്കുവാനോ വ്യാജമായി നിർമ്മിക്കുവാനോ പതിപ്പിക്കുവാനോ താരതമ്യേന വളരെ എളുപ്പമാണ് എന്നതുതന്നെ.
ഈ സാഹചര്യത്തിൽ ഇലക്ട്രോണിക് പ്രമാണങ്ങളിൽ ഈ മൂന്ന് വസ്തുതകളും കൃത്യമായി ഉറപ്പുവരുത്തുന്നതിനായി ഉപയോഗിക്കുന്ന സാങ്കേതിക സംവിധാനമാണ് ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചർ അഥവാ ഡിജിറ്റൽ ഒപ്പ്.
ഇൻഫർമേഷൻ ടെക്നോളജി നിയമത്തിലെ വകുപ്പ് 2(1)(പി), വകുപ്പ് 3 എന്നിവയിലാണ് ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചർ സംബന്ധിക്കുന്ന വസ്തുതകൾ ഉൾക്കൊള്ളിച്ചിരിക്കുന്നത്.

എന്താണ് ഡിജിറ്റൽ ഒപ്പ്?

കൃത്യമായ സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ സഹായത്താൽ സാധ്യമാകുന്നതും സോഫ്റ്റ്‌വെയർ നിയന്ത്രിതവുമായ ഒരു പ്രക്രിയ ആണ് ഡിജിറ്റൽ ഒപ്പ് ഇടുക എന്നത്. ഇവിടെ വ്യക്തി ഒപ്പിടുവാനായി സിഗ്നേച്ചർ പാഡോ സമാനമായ മറ്റ് ഉപകരണങ്ങളോ ആശ്രയിക്കുന്നില്ല. മറിച്ച് ഇലക്ട്രോണിക് ഡോക്യുമെൻറ് കമ്പ്യൂട്ടറിൽ തയ്യാറാക്കിയശേഷം ഒരു പ്രത്യേക പാസ്സ്‌വേർഡ് ടൈപ്പ് ചെയ്യുകയും കംപ്യൂട്ടറിലെ ചില കീകൾ അമർത്തുകയും മാത്രമാണ് ചെയ്യുന്നത്.

ഇലക്ട്രോണിക് സിഗ്നേച്ചർ പോലെ എല്ലാവർക്കും ഇടാൻ കഴിയുന്ന ഒന്നല്ല ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചർ. നിയോഗിക്കപ്പെട്ട ഒരു ഏജൻസിയിൽ നിന്നും ലഭിക്കുന്ന ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചർ സർട്ടിഫിക്കറ്റ്  കൈവശമുള്ള ആൾക്കാണ് സാധാരണയായി ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചർ ഇടാൻ സാധിക്കുന്നത്. ആവശ്യമായ വിവരങ്ങളും നിശ്ചിത ഫീസും നൽകിക്കഴിഞ്ഞാൽ ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചർ ലഭ്യമാക്കുന്ന സ്ഥാപനങ്ങൾ നിലവിലുണ്ട്. ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചറുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കമ്പ്യൂട്ടർ പ്രോഗ്രാമും മറ്റും ഉള്ളടക്കം ചെയ്തിട്ടുള്ള പെൻഡ്രൈവിനു സമാനമായ യു.എസ്.ബി ടോക്കൺ രൂപത്തിലാണ് ഇത് ലഭിക്കുന്നത്. കൃത്യമായ ഒരു കാലയളവിലേക്കായിരിക്കും ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചർ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് ലഭിക്കുക. കാലാവധി കഴിഞ്ഞാൽ പുതുക്കാം.വിവിധ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി വ്യത്യസ്തമായ ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചർ സർട്ടിഫിക്കറ്റുകൾ ആണ് അനുവദിക്കുന്നത്.

ഓരോ ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചറിലും അത് പതിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള ഇലക്ട്രോണിക് രേഖയിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന വിവരങ്ങൾക്ക് സമാനമായ ഗണിതപരമായ ഒരു ഡേറ്റ ഉണ്ടായിരിക്കും.
ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചർ സർട്ടിഫിക്കറ്റുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പാസ്സ്‌വേർഡ് അറിയാവുന്ന ഒരാൾക്ക് മാത്രമേ ആ സർട്ടിഫിക്കറ്റുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഏതെങ്കിലും ഇലക്ട്രോണിക് രേഖയിൽ ഡിജിറ്റൽ ഒപ്പ് ഇടാൻ സാധിക്കൂ. നിയമപരമായി 'പ്രൈവറ്റ് കീ' 'പബ്ലിക് കീ' എന്നീ പേരുകളിൽ നിർവ്വചിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള ഈ കോഡുകൾ അതാത് ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചറുകളുമായി സാങ്കേതികമായി ബന്ധിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടാവും. ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചർ കേവലം ഒരു ഒപ്പ് എന്നതിലുപരി പ്രധാനപ്പെട്ട രേഖകൾക്കും മറ്റും നൽകുന്ന ശക്തമായ സംരക്ഷണ സംവിധാനം കൂടിയാണ്.  മൈക്രോസോഫ്റ്റ് വേർഡിലോ പി ഡിഎഫ് ഫോർമാറ്റിലോ തയ്യാറാക്കിയിട്ടുള്ളതും ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചർ വഴി ഒപ്പ് വെച്ചിട്ടുള്ളതുമായ ഒരു നിയമ കരാർ, പേപ്പർ മാധ്യമത്തിൽ തയ്യാറാക്കിയിട്ടുള്ളതും പരമ്പരാഗതരീതിയിൽ ഒപ്പ് വെച്ചിട്ടുള്ളതുമായ ഒരു നിയമ കരാറിനെ അപേക്ഷിച്ച് കൂടുതൽ സുരക്ഷിതമായിരിക്കും.

ഇപ്രകാരം തയ്യാറാക്കിയിട്ടുള്ള ഡിജിറ്റൽ രേഖകളും മറ്റും കോടതികൾ തെളിവായി സ്വീകരിക്കുന്നതാണ്. ഇതിനായി ഇന്ത്യൻ തെളിവ് നിയമത്തിൽ ഇലക്ട്രോണിക് റെക്കോർഡ്, ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചർ എന്നീ പദങ്ങൾ കൂട്ടിച്ചേർത്തിട്ടുണ്ട്. ഇലക്ട്രോണിക് റെക്കോർഡ് സംബന്ധമായ തെളിവുകളെപ്പറ്റി വകുപ്പ് 65 എ യിലും 65 ബി യിലും കൃത്യമായി പരാമർശിക്കുന്നുണ്ട്.

ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചർ സാങ്കേതികവിദ്യയോടൊപ്പം അക്ഷരങ്ങളും മറ്റും രഹസ്യ കോഡുകൾ ആയി പരിവർത്തനം ചെയ്യിക്കുന്ന ക്രിപ്റ്റോഗ്രാഫി എന്ന സാങ്കേതിക വിദ്യയാണ് ഓൺലൈൻ ഡോക്യുമെന്റുകൾക്ക് ഇത്തരം സംരക്ഷണം സാധ്യമാക്കുന്നത്. അക്ഷരങ്ങളും മറ്റും കമ്പ്യൂട്ടറിന് മാത്രം മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിക്കുന്ന രീതിയിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്യുന്ന എൻക്രിപ്ഷൻ, തിരിച്ച് സാധാരണ രീതിയിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്യുന്ന ഡീക്രിപ്ഷൻ തുടങ്ങി രണ്ട് പ്രവർത്തനങ്ങളാണ് ക്രിപ്റ്റോഗ്രഫിയിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. ഒരു താഴ് തുറക്കുവാൻ അതിനായി രൂപകല്പന ചെയ്തിട്ടുള്ള താക്കോൽ അനിവാര്യമാണ് എന്നതുപോലെ ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചർ വഴി സംരക്ഷിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള ഒരു ഇലക്ട്രോണിക് ഡോക്യുമെന്റിൽ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തുവാൻ അതാത് സിഗ്നേച്ചറുമായി ബന്ധിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള പാസ്‌വേഡുകൾ അനിവാര്യമാണ്.

ഇൻഫർമേഷൻ ടെക്നോളജി നിയമത്തിൽ ഡേറ്റ സംരക്ഷണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട സുപ്രധാന വസ്തുതകൾ ഉൾക്കൊള്ളിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ടെക്നോളജിയുടെ കാര്യത്തിൽ സ്വതന്ത്ര നിലപാടാണ് നിയമം സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഇക്കാര്യത്തിൽ നിലവിലുള്ളതും ഭാവിയിൽ കണ്ടുപിടിച്ചേക്കാവുന്നതുമായ ടെക്നോളജികൾക്ക് നിയമസാധുത ലഭിക്കാവുന്ന രീതിയിലാണ് വകുപ്പുകൾ തയ്യാറാക്കിയിട്ടുള്ളത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഇലക്ട്രോണിക് സിഗ്നേച്ചറു കളുടെയും ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നേച്ചറുകളുടെയും ഉപയോഗം നിയമം അംഗീകരിക്കുന്നുണ്ട്. ഇ കൊമേഴ്സ് ഇ ഗവർണൻസ് മേഖലകളിൽ വളരെയധികം പ്രാധാന്യം അർഹിക്കുന്നവയാണ് ഇവ രണ്ടും.